The Oxford Book of Latin Verse Part 60

sic me taurus init, sic proxima bucula mugit, sic uitulus sitiens ubera nostra pet.i.t.

miraris quod fallo gregem? gregis ipse magister inter pascentis me numerare solet.

_335. A Picture of Echo_

VANE, quid affectas faciem mihi ponere, pictor, ignotamque oculis sollicitare deam?

aeris et linguae sum filia, mater inanis indicii, uocem quae sine mente gero.

extremos pereunte modos a fine reducens ludificata sequor uerba aliena meis.

auribus in uestris habito penetrabilis echo: me si uis similem pingere, pinge sonum.

_336. The Ideal Mistress_

SIT mihi talis arnica uelim, iurgia quae temere incipiat nec studeat quasi casta loqui, pulcra, procax, petulante manu, uerbera quae ferat et regerat caesaque ad oscula confugiat.

nam nisi moribus his fuerit, casta modesta pudenter agens, dicere abominor, uxor erit.

_337. Narcissus_

FVRITIS, procaces Naides, amore saeuo et irrito: ephebus iste flos erit.

_338. Dedication of a Mirror_

LAIS a.n.u.s Veneri speculum dico: dignum habeat se aeterna aeternum forma ministerium.

at mihi nullus in hoc usus, quia cernere talem qualis sum nolo, qualis eram nequeo.

_339. The Graves of a Household_

_i_

_His Wife_

HACTENVS ut caros, ita iusto funere fletos functa piis cecinit nenia nostra modis.

nunc, dolor atque cruces nec contrectabile fulmen, coniugis ereptae mors memoranda mihi.

n.o.bilis a proauis et origine clara senatus, moribus usque bonis clara Sabina magis, te iuuenis primis luxi deceptus in annis perque nouem caelebs te fleo olympiadas.

nec licet obductum senio sopire dolorem: semper crudescit nam mihi poena recens.

admittunt alii solacia temporis aegri: haec grauiora facit uulnera longa dies.

torqueo deceptos ego uita caelibe canos, quoque magis solus, hoc mage maestus ago.

uolnus alit, quod muta domus silet et torus alget, quod mala non cuiquam, non bona participo.

maereo, si coniunx alii bona, maereo contra, si mala: ad exemplum tu mihi semper ades.

tu mihi crux ab utraque uenis, siue est mala, quod tu dissimilis fueris, seu bona, quod similis.

non ego opes ca.s.sas et inania gaudia plango, sed iuuenis iuueni quod mihi rapta uiro: laeta, pudica, grauis, genus inc.l.i.ta et inc.l.i.ta forma, o dolor atque decus coniugis Ausonii; quae modo septenos quater inpletura Decembris, liquisti natos, pignora nostra, duos.

illa fauore dei, sicut tua uota fuerunt, florent, optatis acc.u.mulata bonis.

et precor ut uigeant tandemque superst.i.te utroque nuntiet hoc cineri nostra fauilla tuo.

_ii_

_His Father-in-law_

Desinite, o ueteres, Calpurnia nomina, Frugi ut proprium hoc uestrae gentis habere decus: nec solus semper censor Cato nec sibi solus iustus Aristides his placeant t.i.tulis.

nam sapiens quic.u.mque fuit uerumque fidemque qui coluit, comitem se tibi, Censor, agat.

tu grauis et comis c.u.m iust.i.tiaque remissus, austeris doctus iungere temperiem.

tu non adscito tibi me nec sanguine iuncto optasti nostras consociare domos.

nempe aliqua in n.o.bis morum simulacra tuorum effigies nostri praebuit ingenii: aut iam Fortunae sic se uertigo rotabat, ut pondus fatis tam bona uota darent.

si quid apud manis sentis, fouet hoc tibi mentem, quod fieri optaras, id uoluisse deum.

_iii_

_His Aunt_

Et amita Veneria properiter obiit, cui breuia melea modifica recino: cinis ita placidulus adoperiat eam locaque tacita celeripes Erebi adeat.

_340. An Epitaph for his Father_

NOMEN ego Ausonius, non ultimus arte medendi et, mea si nosses tempora, primus eram.

uicinas urbis colui patriaque domoque, Vasates patria, sed lare Burdigalam.

curia me duplex et uterque senatus habebat muneris exsortem, nomine participem.

non opulens nec egens, parcus sine sordibus egi: uictum habitum mores semper inempta habui.

sermone inpromptus Latio, uerum Attica lingua suffecit culti uocibus eloquii.

optuli opem cunctis poscentibus artis inemptae officiumque meum c.u.m pietate fuit.

iudicium de me studui praestare bonorum: ipse mihi numquam, iudice me, placui.

officia in multos diuerso debita cultu personis meritis tempore distribui.

litibus abstinui: non auxi, non minui rem: indice me nullus, set neque teste perit.

inuidi numquam: cupere atque ambire refugi: iurare aut falsum dicere par habui.

factio me sibi non, non coniuratio iunxit: sincero colui foedere amicitias.

felicem sciui, non qui quod uellet haberet, set qui per fatum non data non cuperet.

non occursator, non garrulus, obuia cernens ualuis et uelo condita non adii.

famam, quae posset uitam lacerare bonorum, non finxi et, ueram si scieram, tacui.

ira procul, spes uana procul, procul anxia cura inque bonis hominum gaudia falsa procul.

uitati coetus eiuratique tumultus et semper fictae principum amicitiae.

deliquisse nihil numquam laudem esse putaui atque bonos mores legibus antetuli.

irasci promptus properaui condere motum atque mihi poenas pro leuitate dedi.

coniugium per l.u.s.tra nouem sine crimine concors unum habui: natos quattuor edidimus.

prima obiit lactans: at qui fuit ultimus aeui, p.u.b.ertate rudi non rudis interiit.

maximus ad summum columen peruenit honorum, praefectus Gallis et Libyae et Latio, tranquillus, clemens, oculis uoce ore serenus, in genitore suo mente animoque pater.

huius ego et natum et generum pro consule uidi: consul ut ipse foret, spes mihi certa fuit.

matronale decus possedit filia, cuius egregia et nuptae laus erat et uiduae.

quae nati generique et progeneri simul omnium multiplici inl.u.s.tris uidit honore domos.

ipse nec affectans nec detrectator honorum praefectus magni nuncupor Illyrici.

haec me fortunae larga indulgentia suasit numine adorato uitae obitum petere, ne fortunatae spatium inuiolabile uitae fatali morsu stringeret ulla dies.

optinui auditaeque preces: spem uota timorem sopitus placido fine relinquo aliis.

inter maerentis, sed non ego maestus, amicos dispositis iacui funeris arbitriis.

nonaginta annos, baculo sine, corpore toto exegi, cunctis integer officiis.

haec quic.u.mque leges, non aspernabere fari: talis uita tibi qualia uota mihi.