Dr. Johnson's Works: Life, Poems, and Tales Part 39

Tu, quamcunque tibi velox indulserit annus, Carpe diem; fugit, heu, non revocanda dies!

Quae nos blanda comes, quae nos perducat eodem, Volvitur hora mihi, volvitur hora tibi!

Una quidem, sic fata volunt, tibi vivitur aestas, Eheu, quid decies plus mihi s.e.xta dedit!

Olim praeteritae numeranti tempora vitae, s.e.xaginta annis non minor unus erit.

[a] The above is a version of the song, "Busy, curious, thirsty fly."

[b]Habeo, dedi quod alteri; Habuique, quod dedi mihi; Sed quod reliqui, perdidi.

[b] These lines are a version of three sentences that are said, in the ma.n.u.script, to be "On the monument of John of Doncaster;" and which are as follow:

What I gave, that I have; What I spent, that I had; What I left, that I lost.

[a]E WALTONI PISCATORE PERFECTO EXCERPTUM.

Nunc, per gramina fusi, Densa fronde salicti, Dum defenditur imber, Molles ducimus horas.

Hic, dum debita morti Paulum vita moratur, Nunc rescire priora, Nunc instare futuris, Nunc summi prece sancta Patris numen adire est.

Quicquid quraeitur ultra, Caeco ducit amore, Vel spe ludit inani, Luctus mox pariturum.

[a] These lines are a translation of part of a song in the Complete Angler of Isaac Walton, written by John Chalkhill, a friend of Spenser, and a good poet in his time. They are but part of the last stanza, which, that the reader may have it entire, is here given at length:

If the sun's excessive heat Make our bodies swelter, To an osier hedge we get For a friendly shelter!

Where in a dike, Perch or pike, Roach or dace, We do chase, Bleak or gudgeon, Without grudging, We are still contented.

Or we sometimes pa.s.s an hour Under a green willow, That defends us from a shower, Making earth our pillow; Where we may Think and pray, Before death Stops our breath: Other joys Are but toys, And to be lamented.

[a]Quisquis iter tendis, vitreas qua lucidus undas Speluncae late Thamesis praetendit opacae; Marmorea trepidant qua lentae in fornice guttae, Crystallisque latex fractus scintillat acutis; Gemmaque, luxuriae nondum famulata nitenti Splendit, et incoquitur tectum sine fraude metallum; Ingredere O! rerum pura cole mente parentem; Auriferasque auri metuens scrutare cavernas.

Ingredere! Egeriae sacrum en tibi panditur antrum!

Hic, in se totum, longe per opaca futuri Temporis, Henric.u.m rapuit vis vivida mentis: Hic pia Vindamius traxit suspiria, in ipsa Morte memor patriae; hic Marmonti pectore prima Coelestis fido caluerunt semina flammae.

Temnere opes, pretium sceleris, patriamque tueri Fortis, ades; tibi, sponte, patet venerabile limen.

[a] The above lines are a version of Pope's verses on his own grotto, which begin, "Thou, who shall stop where Thames' translucent wave."

GRAECORTUM EPIGRAMMATUM VERSIONES METRICAE.

Pag. 2. Brodaei edit. Bas. ann. 1549.

Non Argos pugilem, non me Messana creavit; Patria Sparta mihi est, patria clara virum.

Arte valent isti, mihi robo revivere solo est, Convenit ut natis, inclyta Sparta, tuis.

Br. 2.

Quandoquidem pa.s.sim nulla ratione feruntur, Cuncta cinis, cuncta et ludicra, cuncta nihil.

Br. 5.

Pectore qui duro, crudos de vite racemos, Venturi exsecuit vascula prima meri, Labraque constrictus, semesos, jamque terendos Sub pedibus, populo praetereunte, jacit.

Supplicium huic, quoniam crescentia gaudia laesit, Det Bacchus, dederat quale, Lycurge, tibi.

Hae poterant uvae laeto convivia cantu Mulcere, aut pectus triste levare malis.

Br. 8.

Fert humeris claudum validis per compita caecus, Hic oculos socio commodat, ille pedes.

Br. 10.

Qui, mutare vias ausus terraeque marisque, Trajecit montes nauta, fretumque pedes, Xerxi, tercentum Spartae Mars obst.i.tit acris Militibus; terris sit pelagoque pudor!

Br. 11.

Sit tibi, Calliope, Parna.s.sum, cura, tenenti, Alter ut adsit Homerus, adest etenim alter Achilles.

Br. 18.

Ad musas Venus haec: Veneri parete, puellae, In vos ne missus spicula tendat amor.

Haec musae ad Venerem: sic Marti, diva, mineris, Hue nunquam volitat debilis iste puer.

Br. 19.

Prospera sors nec te strepitoso turbine tollat, Nec menti injiciat sordida cura jugum; Nam vita incertis incerta impellitur auris, Omnesque in partes tracta, retracta fluit; Firma manet virtus; virtuti innitere, tutus Per fluctus vitae sic tibi cursus erit.

Br. 24.

Hora bonis quasi nunc instet suprema fruaris, Plura ut victurus secula, parce bonis: Divitiis, utrinque cavens, qui tempore parcit, Tempore divitiis ut.i.tur, ille sapit.

Br. 24.

Nunquam jugera messibus onusta, aut Quos Gyges c.u.mulos habebat auri; Quod vitae satis est, peto, Macrine, Mi, nequid nimis, est nimis probatum.

Br. 24.

Non opto aut precibus posco ditescere, paucis Sit contenta mihi vita, dolore carens.

Br. 24 Recta ad pauperiem tendit, cui corpora cordi est Multa alere, et multas aedificare domos.

Br. 24.

Tu neque dulce putes alienae acc.u.mbere mensae; Nec probrosa avidae grata sit offa gulae; Nec ficto fletu, fictis solvere cachinnis, Arridens domino, collacrymansque tuo; Laetior hand tec.u.m, tec.u.m neque tristior unquam, Sed Miliae ridens, atque dolens Miliae.

Br. 26.

Nil non mortale est mortalibus; omne quod est hie Praetereunt, aut hos praeterit omne bonum.

Br. 26.

Democrite, invisas homines majore cachinno; Plus tibi ridendum secula nostra dabunt.

Herac.l.i.te, fluat lacrymarum crebrior imber; Vita hominum nunc plus quod misereris habet.

Interea dubito; tec.u.m me causa nec ulla Ridere, aut tec.u.m me lacrymare jubet.

Br. 26.

Elige iter vitae, ut possis: rixisque, dolisque, Perstrepit omne forum; cura molesta domi est; Rura labor la.s.sat; mare mille pericula terrent; Verte solum, fient causa timoris opes; Paupertas misera est; multae, c.u.m conjuge, lites Tecta ineunt; coelebs omnia solus ages.

Proles aucta gravat, rapta orbat; caeca juventae est Virtus; canities cauta vigore caret.

Ergo optent homines, aut nunquam in luminis oras Venisse, aut visa luce repente mori.

Elige iter vitae, ut mavis: prudenua, lausque, Permeat omne forum; vita quieta domi est; Rus ornat natura; levat maris aspera lucrum, Verte solum, donat plena crumena decus; Pauperies lat.i.tat; c.u.m conjuge, gaudia multa Tecta ineunt; coelebs impediere minus; Mulcet amor prolis, sopor est sine prole profundus; Praecellit juvenis vi, pietate senex.

Nemo optet, nunquam venisse in luminis oras, Aut periisse; scatet vita benigna bonis.

Br. 27.

Vita omnis scena est ludusque: aut ludere disce Seria seponens, aut mala dura pati.